Przyznajcie się kiedy ostatni raz rysowaliscie kredą po chodniku? Ja urodziłam się w latach 80-tych. Dla mnie rysowanie po chodniku to była codzienność. Gra w klasy, zabawa w nauczycielkę (spełniło się) i pisanie po murach jak po szkolnej tablicy, pokrywanie całych osiedlowych chodników białymi dziełami sztuki. Pragnę jedynie zaznaczyć iż w tamtych czasach trzeba było jeszcze umieć rozpoznać kredę wśród całego mnóstwa innych skał (kamieni). Wtedy wszyscy byli geologami, bo na sklepowych pułkach pustki.

Nasi IBikowi maturzyści mieli okazje pomazac szkolny chodnik kolorowymi kredami na początku roku szkolnego. W ramach szukania inspiracji poza sala lekcyjną rysowaliśmy mapę świata na chodniku przed szkołą, a potem próbowaliśmy przedstawić liczbę ludności na poszczególnych kontynentach.

Okazało się, że rysowanie mapy świata to nie lada wyzwanie. Jak to zrobić, żeby równik przechodził tam gdzie przechodzi w rzeczywistości i żeby Islandia nie była na wysokości Meksyku, ani wielkości Australii.

MKJ